ในความคิดของสาธุ ชนคนดีทั้งหลาย ผู้พร้อมไปด้วยศีล สมาธิ ปัญญา สิ่งเหล่านี้ เราท่าน กำลังศึกษาทำให้สิ่งเหล่านี้ให้แจ้ง ชายก็ดี หญิงก็ดี เด็ก ผู้ใหญ่ ก็ดี จะรู้ความแล้วหรือไม่รู้ความก็ดี ทุกการกระทำ (เรียกว่ากรรม ) มีผลสืบไปในเบื้องหน้า (วิปาก ) คือผลของสิ่งที่เราปราถนาแล้วทำลงไป ต่างกรรมต่างวาระ ก็ให้ผล คนละกาล คนละเวลา สิ่งนี้ในอภิธรรม จำนำไปจำแจก เขากับ วิธีจิต ---> ชวน (ทั้งเสพอารมณ์และส่งต่อวิปาก)
เราเข้าใจว่าอย่างไรไม่สำคัญ แต่ในพระไตรฎิดก มีพระสูตรในหลายส่วนกว่าถึงเรื่องนี้ ภพคือ ดินแดนที่เราจะไปเกิด นั้นก็มีมากมายหลากหลาย ถึง 31 ภูมิ ตามลำดับจิตของเราว่า แบบนั้นก็คงไม่ผิด เช่น มนุษย์ ก็เป็นแดนเกิดแดนหนึ่ง มีความสุขและความทุกข์ เสมอกัน ไม่ลำลากมากละไม่สบายมากๆ เป็นที่บำเพ็ยรบารมีของพระพุทธเจ้า ทั้งหลาย ประจวบเหมาะเคราะห์ ดีอย่างไรไม่ทราบได้ ว่า ที่จักรวาล นี้ (เรียกว่า มงคลจักรวาล) อันเป็นที่อุบัติ ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พระปัเจกกพุทธเจ้า พระอริยสาวก ดาบสผู้มีฤษธิ์ และ พระเจ้าจักรพรรดิ์
เจตนา 33 เรีกว่าตัว กรรม เหตุที่ทำให้เกิดผลในกาลหน้า
วิปาก เรียว่า ผล อันเหตุหรือเจตนาอันทำไว้แล้วในอดีต
ในบางบรรมบท ของวงปฎิจมสุทรปบาท เรียกเจตนา สังขาร เช่น อวิชา เป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร (สังขาร 4) มิใช่ สังขารปรุงแต่เจตสิก50(เวทนา , สัญญา) บางคำกล่างต่างที่ก็ต่างความหมาย เราท่านต้องสังเกตสังกาให้ดี จึงจะรู้ ตามได้อย่างหมดจด ไม่ต้องครางแคงใจในภายหลัง
========> มีต่ออีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น